We barbecueën in de tuin. De hond ligt onder de tafel en poes zit naast mijn klapstoel. Ik vind dat gezellig. Zij horen bij ons en allemaal samen zijn we een huishouden.
Volgens mij hebben de dieren hetzelfde gevoel: wij zijn hun thuis.
Het is belangrijk een thuis te hebben. Praktisch gezien vertaalt zich dat meestal naar het hebben van een huis. Of in ieder geval een vaste plek waar het veilig is en waar je je eigen gang kunt gaan.
Mijn dochter zoekt een woning in Amsterdam. Ze studeert daar, maar er zijn niet genoeg studentenkamers. Daarom komt ze vaak thuis.
Zo noem ik dat, maar voor haar is het geen thuis. Mijn man is niet haar vader en ze is hier niet opgegroeid. Ze slaapt in de logeerkamer.
Ikzelf ben ook weleens een periode thuisloos geweest, leefde toen noodgedwongen uit een koffer, bij vriendinnen of kennissen. Verschrikkelijk vond ik dat.
Het leuke van barbecueën is dat je het buiten doet. Niet in de keuken koken heeft iets avontuurlijks. Even voelt het alsof we geen dak boven ons hoofd nodig hebben. Alsof we ons kunnen redden in de vrije natuur en een ongetemd leven leiden.
Ik aai de poes. Die rekt zich spinnend uit. Zij weet wel beter.
Over de foto:
Kattekuorke (Fries voor Kattenmandje) is te koop.
Comments