
Bijna altijd, als ik de maan zie, denk ik: de maan!
Kinderen houden zich niet in. Die roepen het gewoon.
In totaal hebben er twaalf mensen op de maan gelopen, maar dat doet niets af aan de mysterieuze uitstraling van deze satelliet van onze aarde.
Als je blik langs de nachtelijke hemel dwaalt, blijft hij er gegarandeerd even hangen.
En wat denk je dan?
Ik schreef er het volgende Friese gedicht over:
(De Nederlandse vertaling staat er onder.)
Fingerke
Op stille muzyk beweecht se,
bleek skinend solitêr.
In tsjusterfaam dy’t stikem
oseanen rize lit
Sjoch mem, de moanne!
We hâlde yn.
Eagen grut
it fingerke
rjocht yn line mei ’t himellichem.
Kontakt.
Hoe faak sil dit bard wêze?
Barre?
It libben spielt
oerfloedich
oer grinzen
fan witten.
*******************************************
Nederlandse vertaling:
Vingertje
Op stille muziek beweegt ze,
bleek schijnend solitair.
Een duistere meid die stiekem
oceanen rijzen doet.
Kijk mamma, de maan!
We staan stil.
Ogen groot
het vingertje
recht in lijn met het hemellichaam.
Contact.
Hoe vaak zal dit gebeurd zijn?
Gebeuren?
Het leven spoelt
overvloedig
over grenzen
van weten.
Over de afbeelding:
Moanne Each is een fotocollage uit de serie Tsjoender. Deze serie staat nog niet op de website. De afbeelding kan op verschillende materialen en in verschillende groottes worden afgedrukt. Prijs op aanvraag. Zie voor meer beeldende kunst: jannavandermeer.nl
Comments